योगी

⭕🛑⭕🛑⭕🛑⭕🛑

*धनकवडीचा अवलिया योगी...*

          ⭕   *एक अद्भुत प्रसंग...*  ⭕

बसल्या बसल्या तो फक्त हलत होता, मन शांत, श्वास मंद, डोळे बंद असले तरी गगनाला भिडलेले, आजूबाजूला असलेल्या कोणालाही काही समजतच नव्हते, किंबहुना कोणालाही त्याची पडलेली नव्हती, गेले आठ दिवस तो त्याच पारावर होता, वाढलेली दाढी, विखुरलेले केस आणि खोल गेलेले डोळे, अंगावरील मळखाऊ कापडं अशा अवस्थेत तो शांत होता. कोणी काही आणून दिले तर खायचे नाहीतर उपाशीच स्वतःमध्येच रमायचे असा त्याचा खेळ  सुरू होता. गावातले गावकरी वेडा म्हणून त्याच्याकडे लक्ष देत नव्हते पण...

         एक नजर कायम त्याच्यावर रोखून होती, सतत पाळत होती त्या वेड्यावर.

कामाक्षी नावाची एक मुलगी त्याचा प्रत्येक क्षण स्वतःच्या डोळ्यात साठवत होती.

एके रात्री तिने एक अद्भुत घटना पाहिली. तो वेडा रात्री 2 च्या सुमारास उठला, बाजूला असलेल्या रस्त्याकडे एका झाडापलीकडे मूत्रविसर्जन करून जवळच्या नदीत त्याने स्वतःला झोकून दिले, थोड्याच वेळात तो बाहेर आला आणि कामाक्षीच्या डोळ्यासमोर लक्ख प्रकाश पसरला.

         इतके दिवस वेडा- बेंद्रा असलेला तो रात्रीच्या काळोखात चक्क लखलखत होता, तो प्रकाश इतर कसलाही नसून त्याच्या शरीरात असलेल्या तेजाचा होता. हसू की रडू अशा अवस्थेत कामाक्षी फक्त बघ्याची भूमिका घेत होती, तो वेडा पुन्हा पारावर येऊन बसला, प्राणायाम केले, आणि ध्यान लावले, त्यानंतर जे घडलं त्यावर विश्वास बसणे अशक्यच होत.

     त्या वेडयाचे शरीर गदागदा हळू लागले आणि काही क्षणांत तो साधनेच्या उत्तुंग पातळीवर पोहोचला, आणि थोड्याच वेळात तो जमिनीपासून 2 फूट हवेत कोणत्याही आधाराशिवाय तरंगत होता, त्याच्या संपूर्ण शरीरा भोवती एक तेजोमय वलय निर्माण झाले होते, कितीही प्रयत्न केले तरी कामाक्षी जागची हलू शकत नव्हती, फक्त डोळ्यांनी सर्व क्षण साठवत होती, जस जसे उजाडायला लागले तसतसे तो वेडा जमिनीवर आला आणि क्षणार्धात त्याचे ते तेज:पुंज्य शरीर जाऊन त्या जागी पुन्हा तोच घाणीने माखलेला वेडा होता.....

           एका क्षणात कामाक्षी भानावर आली, मी पाहिलेलं स्वप्न तर नव्हे ना? हा विचार तीच्या मनी डोकावला, पुन्हा भानावर येत ती जवळपास असलेल्या चहाच्या टपरीवर आली तिथून तिने 2 कटिंग घेतले आणि पुन्हा त्या पारावर आली एक चहा त्या वेड्याच्या पुढ्यात ठेवला तसा तो उठून बसला आणि जोरजोरात हसायला लागला, पुढच्याच क्षणी त्याने काव्य स्फुरले....

*अगर मै चाहु तो दुनिया बना दुँ,*

*अगर मन करे तो उसे कायनात से मिटा दूँ |*

*तू जो देखी रातोमे हमारी चमक,*

*साधक की है वो साधना की धमक |*

*ना रख कोई मनमे अपने उलझन रे तू,*

*ना किसीं को बता हाले दिलका रे तू ||*

हातातला चहाचा संपलेला पेला तिच्या हातात ठेवताना त्या वेड्याच्या हातात एक जळती सिगारेट तिला दिसली, ही कशी आली? पेटवली कोणी? चहा कधी प्यायला? तुम्ही नक्की कोण? नकळत तिच्या तोंडून सारे प्रश्न बाहेर आले.

तिचे प्रश्न संपायच्या पुढच्या क्षणी त्या वेड्याने कामाक्षीच्या डोळ्यात डोळे घातले, करडी नजर ती वेड्यासारखी पाहत राहिली आणि तिला दर्शन झाले ते तिच्या सद्गुरुंचे म्हणजे साक्षात धनकवडीचा योगी *श्री शंकर महाराज* 

वेड्यावर एखादा लेख लिहावा म्हणून गेले ९ दिवस ती ज्या वेड्याच्या मागे लपून त्याची सर्व दिनचर्या टिपत होती तो दुसरा तिसरा कोणी नसून *आख्या जगाला अक्कलकोट स्वामी समर्थांच्या नादाला लावणारा वेड्यांच्या बाप होता.* संपूर्ण समर्पण करीत नतमस्तक होण्याशिवाय कामक्षीच्या हातात त्या क्षणी काहीही नव्हते....

🔱*जय शंकर* 🌹🌹🙏🌹🌹

⭕🛑⭕🛑⭕🛑⭕🛑