12/05/2011

देवीची आरती

दुर्गे दुर्घट भारी तुजविण संसारीं
अनाथ नाथे अंबे करुणा विस्तारीं
वारीं वारीं  जन्म मरणांते वारीं
हारी पडलो आता संकट निवारीं॥१॥ 



जय देवी जय देवी महिषासुरमथिनी। सुरवरईश्र्वरवरदे तारक संजीवनी॥धृ॥
त्रिभुवनभुवनीं पहातां तुज ऐसे नाहीं
चारी श्रमले परंतु न बोलवे कांहीं
साही विवाद करितां पडले प्रवाहीं
ते तूं भक्तां लागीं  पावसी लवलाहीं॥२॥जय देवी o

प्रसन्न वदने प्रसन्न होती निजदासा।
क्लेशांपासूनी सोडीं तोड़ीं भवपाशा।
अंबे तुजवांचून कोण पुरवील आशा।
नरहरी तल्लीन झाला पदपंकजलेशा॥३॥ जय देवी o

0 comments:

Post a Comment